"یا بصیر "
سید علی ، با وجود تمام مشغله هایش، شهدا و خانواده شان را فراموش نکرده و نمی کند...
هنوز هم هوای والدین همرزمان شهیدش را دارد...
ما چطور...؟!
فکر می کنم : گاهی یادمان می رود چه کسانی دسته گل هایشان را تقدیم کردند، تا امروز ، ما شکفته شویم...
خجالت میکشم از این که اینقدر غافلم... از اینکه تا به حال به آنهایی که جوانهاشان را برای آرامش امروز من فدا کرده اند ، فکر نکرده بودم...
به تنهایی هایشان...به بیماری هایشان... به بی عصا بودنشان...
و چقدر افتخار می کنم به اینکه آقای من، به جای همه ی ما، به عیادت آنها می رود...
به جای همه ی ما آنها را می بوسد و به جای همه ی ما برایشان " یا من اسمه دوا و ذکره شفا " میخواند...
و به جای همه ی ما ، به فکر کسانی هست، که ما به فکرشان نیستیم...
من با تمام وجودم می نویسم : " اللـهم احفظ قاعدنا الامـام سید علی خامنه ای..."
